Tjiep....de eekhoorn zingt zijn lied vlak voor me in de suptropische boom en springt vrolijk in het rond, de boomwortels wapperen vlak voor mijn gezicht. `s Morgens vroeg is de binnentuin op zijn mooist, je waant je bijna in het oerwoud met al die geluiden en bomen. Wat een magisch plekje hier.
Plots wordt de oerwoudstilte overtroffen door een luchtalarm en rondvliegende helicopters. Er is hier de laatste dagen van alles aan de hand. Op nieuwjaarsdag was er door heel India een muur van 620 km vrouwen. Moslims en Hindu vrouwen vechten voor hun rechten. In de eeuwenoude cultuur hebben de vrouwen hier weinig stem. Het verandert wel door de jaren heen, de rijkere kaste is hip en modern. Maar dat beslaat maar een klein gedeelte van de bevolking. Hoe weinig de vrouw een vinger in de pap heeft is te zien aan het verhaal van Nimisha haar moeder. Wat heeft deze vrouw veel getrotseerd en wat heb ik diep, diep respect voor haar gekregen. Wat heeft ze een dappere keuze gemaakt door een veilige plek voor Nimisha te zoeken.

De ‘strijd’ van de Indiase vrouwen krijgt vandaag een vervolg. Gisteren zijn er twee vrouwen de tempel binnengedrongen op zoek naar gerechtigheid, op zoek naar een stem, op zoek naar....vul maar in. Als reactie daarop zijn er demonstraties en rellen uitgebroken. Met als gevolg dat we het hotel niet uit kunnen. Geen zorgen maken daar aan de andere kant van de oceaan hoor, we zitten hier hartstikke safe. Hier in de binnentuin horen we alleen het luchtalarm en de overvliegende helicopters. Tjonge, we rollen hier echt van het ene verhaal in het andere. :-)

Ik zie de meiden zwemmen....gelukkig en onbevangen staan ze in het leven. Hoe was hun leven verlopen als ze hier waren gebleven? Het is een als die er niet is, ze waren hier niet. Ze zijn verwesterd, maar tegelijk hebben we deze weken Indiase trekjes gezien die in hun bloed zitten. Onze prachtige, dappere meiden zijn het resultaat van 2 culturen en wat mogen ze daar verrekte trots op zijn.

Vrouwen van India...wij steunen jullie, als we eerder van jullie stroke hier in Kochi gehoord hadden dan hadden we ons bij jullie aangesloten. Stiekem denk ik dat het fijn zou zijn als jullie het de volgende keer doen als we er niet zijn. Want jullie boren ons een dagje Backwaters door de neus. ;-) Maar dat gevoel druk ik direct weer weg, deze vrouwen strijden vóór een veel groter recht. Indiase vrouwen....zet `m op!!!